HUNDRED REASONS - wywiad z Larry'm Hibbittem, gitarzystą, czerwiec 2002. STRONA: 2

- I jak czuliście się z takim wyróżnieniem? Z jednej strony sukces, a z drugiej cały czas pewne niedocenienie...
- Bardzo cieszyła nas ta nagroda, bo przyznawali ją czytelnicy. Jeżeli miałbym wybierać, to wolę nagrody od fanów muzyki, niż od ludzi z branży muzycznej. Są znacznie bardziej wymierne.
- Ale czy Najlepszy zespół bez kontraktu to - w waszym przypadku - był zupełny brak zainteresowania ze strony wytwórni fonograficznych, czy też taka ilość propozycji kontraktów, że nie mogliście się zdecydować co wybrać?
- Nie, to nie była żadna kolejka wytwórni stojących w kolejce, żeby się z nami podpisać: od początku interesowała się nami głównie Columbia, ale ponieważ chcieliśmy wynegocjować jak najlepsze dla siebie warunki, podpisanie kontraktu trwało aż tak długo. Musieliśmy być pewni, że zachowamy nad sobą kontrolę i nie ucierpi na tej współpracy nasza muzyka.
- Jesteś gitarzystą w zespole. Kto jest twoim idolem, jeżeli chodzi o grę na gitarze?
- Jonathan Kilgour z formacji Policecat i Josh Homme z Queens of the Stones - bardzo lubię słuchać jak grają.
- Zaraz, zaraz… nie wymieniłeś Jimiego Hendrixa?!
- Niezbyt lubię klasyczną grę na gitarze. Bardziej interesuje się tym, co wymyśla się na bieżąco.
- A czy są obecnie w Wielkiej Brytanii jakieś nowe, nieznane zespoły które mógłbyś nam teraz szczególnie polecić? Takie, którym już teraz przepowiadasz sporą karierę?
- Tak - na przykład Garrison czy Rachel Stamp. I jeszcze CapDown, z którymi gramy koncerty. Na pewno jeszcze o nich usłyszysz.
- Zaledwie kilka dni temu graliście podczas festiwalu Ozzfest. Jak do tego doszło, poznaliście tez może Ozzy'ego i Sharon?
- Niestety, nie mieliśmy okazji się z nimi spotkać, ale albo oni sami, albo ktoś z ich managementu zaprosił nas do zagrania podczas tej imprezy. Nie graliśmy na scenie głównej, tylko w specjalnym namiocie Radio One Stage.

Dodatkowe informacje: sonymusic.pl